Bir sarhoşla müsahibəm

Müsahibimin maraqlı və marjinal insan olduğunu düşündüyüm üçün dialoqu bloguma yerləşdirmək qərarına gəldim. Zənnimcə çox istedadlı biridir. Özünü həm fotograf, həm rəssam, həm də, şair kimi sınayır. İstər yazdığı şeirlər istərsə də, çəkdiyi rəsmlər və fotolar insanlar tərəfindən maraqla qarşılanır.
Müsahibə yazılı formada olduğu üçün bəzi hərf səhvlərindən başqa cümlələrdə heç bir dəyişiklik etmədən olduğu formada təqdim edirəm.

A – Necəsiz?
B – Mən sarhoş bir az amma yaza bilirəm.
A – Fotolarınızın hansı janrda olduğunu müəyyənləşdirmisiniz?
B – Heç bir janrda deyil.
A – Mənimlə eyni anda sizin fotolarınızı izləyən bir xanım heç nə anlamadığını söyləyib, hətta bu fotolar bərbad dedi.
B – Bu mənim umrumda da, deyil. Mən sadəcə çəkmək və göstərmək istədiklərim şeyləri çəkirəm və göstərirəm. Kimlərinsə xoşu üçün yox. Sadəcə insanların gərçək həyatlarını göstərməyə çalışıram. Biri inək sağırsa demək inək sağır.
A – Düşünürsüz ki, insanlar gərçək həyatı sizin çəkdiyiniz fotolara baxdıqdan sonra dərk edə biləcəklər?
B – Sadəcə ciddi insanlar hər şeyi dərk edir. Mən niyə yaşadığımı bilirəm. Bilirəm ki, bunları məndən başqa kimsə çəkməyəcək. O inək sağan qadına deyəcəklər ki, ən yaxşı paltarını gey sənin şəklini çəkək o da heç kimə lazım deyil.
A – Siz hər şeyi dərk edirsiz?
B – Özünü dərk etmək hər şeyi dərk etmək deməkdir.
A – Bəs bir az əvvəl deyirdiz sadece ciddi insanlar hər şeyi dərk edir?
B – Yalniz qaldıqlarında hər kəs ciddidir amma oynayırlar bəzən ve bu mahnı paylaşdığım məni çox sarhoş edir.
( Paylaşdığı mahnı belə adlanırdı “Wake can gox”
A – İnsanlar niyə sarhoş olmaq istəyirlər?
B – Bir dəfə biri mənə çox içmə sarhoş olarsan demişdi mən də içmirəm sarhoş olum içirəm ki, kəndim olum demişdim. Yəqin ki, buna görə.
A – Ayıq sizlə sarhoş siz arasında nə fərq görürsüz?
B – Tək mən yox hər kəs elədir. İnsanlar sarhoşkən özləri ola bilir yani heç bir kompleks utancaqlıq filan qalmır. Nə istəyirlər onu da, edirlər.
A – Sizi nə utandıra bilər?
B – Hər şey əslində utanmaq normaldır, səni əslində sən edən utandığın şeylərdir. Bundan qorxma çəkinmə gərəkirsə utan yerin dibinə gir amma özün ol arsızlıq qəbul olunmazdır.
A – Başqa nələri qəbul olunmaz hesab edirsiz?
B – İndi bilmirəm, əgər söhbətimizin ortasında nəsə ortaya çıxarsa qəbul olunmaz şey onda deyərəm.
A – Arsız kimlərdir sizcə?
B – Arsız olanlar.
A – Bəs arsız olanlar kimlərdir?
B – Arsız olanlar
A – Həssas birisiz?
B – Həssas insanlar həyatı anlayanlardır. Onlar təsirə düşmür həzz alır yaşadıqları hər şeydən.
A – Siz həyatı anlayanlardansınız?
B – Anladığımı bilmirəm, amma zövq ala bilirəm yaşadığım hər şeydən.
A – Nələrdən zövq alırsınız və sizi bu həyatda ən çox nələr maraqlandırır?
B – Hər şey: həyat, yaşamaq və onları görmək və təsvir etmək ya bir fotoda ya bir şeirdə ya da bir resm ilə.

A – Özünüzü ağıllı hesab edirsiz?
B – İnsanlar harda yanlış yapıyorlar bilirsən?
A – Harada?
B – Ağıllı olmağa çalışdıqlarında. Ağıllı olmağa çalışma cəsur ol. Bir yerdən sonra heç nə yoxdur. Bu doğrudur. Yalnız indi var.
A – İndi nə var?
B – İndi yaşdığın hər şey var. Hiss etdiyin eşitdiyin dinlədiyin yazdığın ve s.
A – İnsanın özündən asılı olmayan bəzi şeylərin də var olduğunu qəbul edirsiz?
B – Yox, hər şey insanın özündən asılıdır.
A – İstəklər?
B – Əsas elə istəklər səndən asılıdır.
A – Bəs qarşındakı insandan?
B – Ondan sənə nə?!
A – Ən dəyərli əşyanız nədir?
B – Özüm.
A – Niyə özünüzü əşya kimi hiss edirsiz?
B – Hər kəs əşya.
A – Özünzü nəsiz təssəvvur edə bilmirsiz?
B – Özümsüz.
A – Deyəsən narsist insansız?
B – Bilmirəm
A – Narsist sözünün mənasını bilirsiz?
B – Yox
A – Sizə görə siz kimlərəsə lazımlı birisiz?
B – Bunu sevdim. Hər zaman.
A – Nə üçün lazımlı birisiz?
B – BUNU BİLMİRƏM ama bilirəm ki, lazımlıyam.
A- Kimlərə lazımlısız bəs?
B – Ooo hər kəsə.
A – Mənə də?
B – 🙂 (gülür)
A – Bilmirəm cavabını çox eşitdim. Bəs necə bilirsiz ki, hal – hazırda olmaq istədyiniz insan busuz?
B – Bu olmaya bilərəm amma mutlu ola bilmərəm.
A – Mutluluq nədir?
B – Mutlu olmaq.
A – Özün olmaq?
B – Evet. Onu hiss etmək.
A – Bəs sərhəd?
B – Sərhəd yoxdur.
A – Lazımlıdır?
B – Lazım olmayan heç bir şey lazım deyil.
A – Niyə yarı türkcə yarı azəricə yazırsız?
B – Bilmirəm. Necə düşünürəm elə yazıram.
A – Sizcə dünyanın ən axmaq ixtirası nədir?
B – Texnika
A – Əyər texnika olmasaydı siz indi kompyuter qarşısında yox harada və nə vəziyyətdə olardız?
B – Mən hər zaman sarhoşum. İndi kompyuter var. Bu sadəcə gərçək bir şeydir.
A – Bəs gərçək olmayan nədir?
B – Gərçək olmayan heç nə yoxdur.
A – Xahişləri nəzərə alan birisiz?
B – Nə istəsən soruşa bilərsən, xahiş də edə bilərsən.
A – Suallar sizi yormur ki?
B – Yox, əksinə. Mən əvvəl elə bilirdim mənim sualım var sonra gördüm ki, mənə sualı olanlar var və bu məni çox mutlu edir.
A – Bəs əvvəl olsa idi mənə sualınız nə olardı?
B – Bilmirəm mən çox sarhoşam.

Söhbətimizi burdaca yekunlaşdırıb sağollaşdım çünki müsahibim özü də qeyd etdiyi kimi artıq sualları cavablandıra bilməyəcək qədər sarhoş idi.

1,2… Mən isə irrasional

Mən irrasionalam.
Bizə riyazi ədədlərin sonsuz olduğunu dedilər.1000000000000000000000…… və beləliklə davam edib, ucu-bucağı görsənməyən rəqəmlər.Bunu qəbul etdim.Saydığımız zaman 1-dən sonra 2 gəlir dedilər.Bunu da qəbul etdim.Başqa əlacım da yoxdur.Desəm ki, mən 1-dən sonra 2-nin gəldiyini qəbul etmirəm, adama deyərlər havalanmısan? İndi isə düşünürəm, bəs 1 dən sonra vergül atıb, yanına düzdüyümüz sonsuz sayda rəqəmlər hara getdi? Bax məsələ də burasındadır.Bu da riyaziyyatın səhvidir.Əyər bu səhvdirsə, deməli riyazi məntiq üzərinə qurulan hər şeyin nə bir məntiqi, nə də tamlığı var.Əslində başa düşürəm bu o deməkdir ki, irrasional ədədlər tama yaxınlaşır, amma heç vaxt tam, rasional ola bilmir.Yəni 1,999……9 rəqəmini bizə 2 deyib, qəbul etdirməyə çalışan bir dünyanın evladlarıyıq hamımız.Həyat da, bizlər də, arzularımız da irrasionaldir.Bilinməyən sonsuzluğa doğru gedirik,nə başlanğıc nöqtəmiz bilinir,nə də sonumuz.
Nə isə yenə də hamı kimi sayıram 1,2… Axı cəmiyyətə ayaq uydurmaq lazımdır.

“O” yazara vurğunam

Ümumilikdə normal olmadığımı düşünərək, özümü məşhurlaşdırıram. Anormallığım o yaşlarda hərkəsin istədiği şeylərdən fərqli xəyallar qurmaqla sərhədlənmirdi.. Həmin vaxtlar yeni bir şeyləri arzulaya bilirdim. Getməyi, qara geyinməyi, bir kamerayla izlənirmiş kimi yaşamağı, gözəl qadınlarla yatmağı, dünyanı kəşv etməyi, həyatın başlama vuruşunu edəni kəşf etməyi və yaşıdlarımın çox azının qura biləcəyi bənzər qavramları xəyal edirdim. Hər zaman tənha oldum. Tənhalığı özümü inkişaf etdirməyin tək yolu olaraq gördüm. Ama ətrafımda olub keçənlərə biganə qalmaq ve yanımdan axib gedən həyat nəhriylə üzümü yumamaq da mənə axmaqca gəlirdi.. Bu səbəbdən evdə cox az vaxt keçirməyə və küçələrdə yaşamağa başladım. Fahişələri kəşf etdim. Silahdan istifadə etməyi öğrendim. Poker oynamağa davam etdim. Kitab oxumağı buraxdım. İnsanlardan istediğim ölçülərdə, maraqlandığım sahələrdə faydalanırdım Hər şey mənim iradəm altındaydı. Heç kimi özümə çox da yaxınlaşdırmırdım. Dünyanı, həyatı olduğu kim qəbul edir, ancaq bütün bunların xaricində də bir gerçəğin olmasının lazımlığı üzərində sabitləşirdim.

Eğer Qurani-Kərimin üstündən onlarca kuşak keçməsəydi, mən yazılanların hamısına inanardım. Ama inanmıram o onlarca kuşağın dürüstlüğüne. O onlarca kuşağın dinlərinə sədaqətinə inanmıram! Çünki insanı tanıyıram. Çünkü özümü tanıyıram.Ürəyi istədiyi üçün duaları dəyişdirəcək hər dindən kuşaqlar tanıyıram. Bu günə kimi insan toxunduğu hər şeyi kirlətmişdir.Dinin özünü bundan qoruması o qədər uzaq ehtimal ki! Heç kim gəlib dini kitabları insanların yaxşılıqlarını mənə başa salmağa çalışmasın. Mən sadəcə möcüzələri qəbul edirəm. Onlara inanmaq, insan zəkasının mənfi tərəfından çıxdığı məlum olan yazılara inanmaqdan daha asandır.
İnsanın tək gerçək azadlığı tənhalığıdır. Tənhalığı acizləşdirənsə bağlılıqlardır. Sevgilər, içki, nikotin, əxlaqi dəğərlər, narkotiklər… Hamısı da insanın ayağına hər an pranga ola bilər..Zövq verən prangalar. Ortaq xüsusiyyətləri, varlıqlarının verdikləri zövqün uzun bir müddət sonra hiss edilməməsi, yoxluqlarının isə dərhal ürəkdə ağrı yaratmasıdır…Hakan Günday

Kitab seçərkən hər zaman türk yazarlardan uzaq gəzirdim.Hətta anamın oxumağım üçün alıb gətirdiyi, çoxlarının ağız dolusu danışdığı Elif Şafakın “Aşk” romanını da bir iki səhifə vərəqlədikdən sonra kənara atmışdım.Sonra da birinə hədiyyə etmişdim 🙂
Yuxarıda qeyd etdiyim yazı isə Hakan Gündayın romanından kiçicik bir hissədir.Kənara qeyd ediləcək cümlələr o qədər çoxdur ki, onun üçün də yazacağım hissəni seçməkdə çətinlik çəkdim.Bəlkə də mən şişirdirəm ama bu yazarı təqdim edecek söz tapa bilirəm.Oxuyun və özünüz qiymətləndirin!

Dini kitablar bizlər üçün deyil

Bizlərin insanalara verdiyi dəyər, geyimlə ölçülmür.Bizlər üçün fahişəlik edib, sonra namuslu görsənmək üçün 1,2 metrəlik parçaya bürünənlərin dəyəri yoxkən, bu cür insanları sizlər gözünüzdə ən yüksək zirvələrədək daşıya bilərsiniz.Bizlər əməllərimizi kitablara görə dəyərləndirmirik.Bizlər savab qazanmaq üçün yaxşılıq etmirik.Yaxşılıq saflıq, paklıq bizlərin qəlbindədir.Bizlər etdiyimiz yaxşılıq üçün sabah tanrıdan mükafat olaraq, cənnəti diləmirik.Sizlərdən fərqli olaraq, bizlər isanlığı olan bütün qadınlara dəyər veririk sizlər isə hicaba bürünmüş, insanlığı olmayanlara.Bizlər əməllərimizlə nümunə oluruq sizlər isə öz mundarlığınızı örtmək üçün dini bəhanə edib, danışığınızla insanların beyninə zorla nələrisə yeritməyə çalışırsınız.Sizlerin hətta 6,7 yaşlarında körpə qızlara düşəcək qeder iyrənc nəfsiniz var.Bunu biz demirik siz özünüz o yaşlarda olan körpenin hicab geyməsini buyuraraq, öz nəfsinizin nə dərəcədə iyrenc olduğunu təsdiqləmiş olursunuz.Ancaq bizlər dünyaya sizin nəfsinizin qarşısını almaq üçün qadagalarla yaşamağa gəlməmişik.
Bizlər ağlımızı istifadə etməyi bacarırıq, bunun üçün davranışımızı, nə etməyimizi, necə savab əməl qazanacağımızı söyləmək üçün bizlərin müəyyən qaydaları əzbərləyib, ona uyğun olaraq robotlaşmağımız üçün kitablara ehtiyacımız yoxdur.

Kişidi bu…

Kişi, erkək insandir. Kişi sözü yetkinlik yaşına çatmış insanlara barəsində işlənilir, bu sözün tayı az yaşlı uşaqlara və ya yeniyetmələrə oğlan deyilir.
Əksəriyyət kişi sözünün izahını bu cür qəbul etmir.Bəzən əks cinsin nümayəndəsi haqqında danışarkən, adamı susdururlar.”Mən onlardan yox əsl kişilərdən danışıram”-deyirlər.Kişi və oğlan sözü yoxdur.Var: kişi və kişi qırığı.
Bəs kişi rütbəsinə layiq görülmək üçün hansı kriteriyalara sahib olmaq lazımdır?
Gələcəkdə əsl kişi olmaq istəyənlərin gərək erkən yaşlardan mütləq damaqlarında siqaret, ağızlarında söyüş olsun.
Əsl kişi çəngəl bıçaqla yemək yeməz, çayı xortuldadaraq içər, səsi qalın çıxar, mədəni danışmaz, saçı qisa olar, rəngli geyinməz, nadir hallarda ağ köynək geyinmək olar.Çəçələ dırnağı bir metr uzunluğunda olar.Əsas məsələni az qalsın unudacaqdım 🙂
Əsl kişi çox gülməz, ümumiyyətlə ağlamaz.
Əsl kişinin burnu, qulağı sınmış, qolu əzələli olmalıdır.Fərq etməz proteinlədə şişirtmək olar əsas odur ki, dar köynəyin altından əzələ hiss olunsun.Hətta bu ada layiq olmaq üçün bilərəkdən burun və qulaqlarını sındıranlarda var. Əsl kişinin həyatında bir sürü qadın olmalıdır.Evli qadınlarla gəzənlərə isə xüsusi hörmət bəslənilir.Əsl kişi odur ki, namuslu qızı da yoldan çıxarıb, mən bu qızı fırlatmışam, sözünü deyə bilsin.Əsl kişinin mütləqdirki çayxana həyatı və bir sürü dirnaqarası dostları olsun.Yalan danışmağı və söz fırlatmağı məharətlə bacarsın.Küçədə başqasının ana bacısına söz atıb, ana bacı söyüşünü özünə götürə bilsin.
Əsl kişinin bacısı internetə girməz, mobil telefon işlətməz, sevib ailə qurmaz.Əyər bacısının ailəsi sevgi üzərində qurulsa onda kişi olan qardaşın papağı ayaqlar altına düşər.Onun üçün bacısını mütləq toyda qohum, tanış bəyənib, elçi gəlməlidir.
Əsl kişinin anası evdar qadın olmalıdır
Evli kişilər : Evli olan əsl kişilər evində əmr verməyi bacarmalıdır.”Az arvad tez ol maa yemey ver, az gəl əyaxlarımı yu, az coraflarımı çıxart” Az müraciət forması mütləqdir çünki əsl kişi heç vaxt xanımına “Xanım” sözünü yaraşdırmaz.Yeri gələndə arvadını eşşək kimi çırpar çünki əsl kişilərin düşüncələrinə görə qadını yalnız yumruq ağıllandırar.Əsl kişi həyat yoldaşını qohum, əqrəbə yanında azarlayar, onunla kobud danışar ki, desinlər ki, “Əəəə halaldı saaa arvad sözüylə oturub durmursan kişisən ey kişi”
Əsl kişinin həyat yoldaşı heç vaxt işləməz.
Kişi olmaq yolunda addımlayanlar hələ kişi qırığı sayılırlar onlarda zamanla özlərini doğruldub, əsl kişi olacaqlar.
Əyər kişi deyəndə sizin də ağlınıza bu kriteriyalara və görünüşə sahib adam portreti gəlirsə, onda buyurun sizə “Əsl kişi”

Crematorium yoxsa Qəbir evi?

Hər kəsin ağlamaq üçün bir səbəbi vardır,cənazələr sadəcə ağlamaq üçün gözəl bir fürsəttdir
A-“Sən nə üçün ağlayırdın?”
B-“Sənin atan üçün”
A-“Onu yaxşı tanımırdın axı?”
B-“Sənin üçün ağlayırdım”
A-“Ama mən onun ölümünə o qədər də üzülmürdüm”
B-“Bax elə onun üçün ağlayırdım”

Bir çox ölkələrdə mübahisələrə səbəb olan “Crematorium”(krematoryum); ölmüş insanların cəsədlərinin yandırılaraq kül halına salınıb, sümüklərdən ayrılması üsuludur.Bu üsula demək olarki avropa və Amerika daha çox üstünlük verir.
Krematoryum üsulundan istifadə etmək üçün;
*Cəsəd lazımı tabuta yerləşdirilir.
* Yandırılması üçün ailənin icazəsi və 3 şahid lazım gəlir.
* Yanma prosesi adətən 850-1100 derecə aralığında təxmini 80-120 deqiqe arası çəkir.
* Cəsədin yanmasından sonra texmini 400gr kül əldə edilir və adət üzrə bu küllərin saxlanması lazım gəlir.
Ən maraqlısıda burasindir ki, alınmış küllərdən 3 ay boyunca labarotoriya şəraitində saxlanaraq brilliant əldə etmək mümkündür.Təsəfvvür edirsiz sevdiyiniz insanı öldükdən sonra brilliant üzük formasında barmağınızda daşıya bilərsiz.
Yazının əvvəlində də qeyd etdiyim kimi krematoryum üsuluna daha çox Avropa və Amerika ölkələri üstünlük verir.Səbəb isə həm, daha ucuz başa gəlməsi təxmini 3000-4000 ABŞ dolları həm də, torpaq sahələrinin cənazələrə çevrilməsinin qarşısı alınması.Hətta bəzi ölkələrdə torpaq sahəsi o qədər yüksək həddədir ki, cənazə sahibi istər-istəməz krematoryum üsuluna əl atmalı olur.Bəs bizdə bu üsuldan istifadə etmək mümkün ola bilərmi?
Xatırladım ki İslam dinində ölmüş insanin yandırılması qəti qadağandır.Bundan əlavə mən ölkəmizdə cənazə mərasiminin xərcləriylədə maraqlandım təxmini ehsan,defn etme, torpaq sahəsi məzar daşı və s daxil olmaqla, ümumi xərc 4000 AZN yaxın başa gəlir.Elə bu iki səbəb krematoryum üsulun ölkəmizdə tədbiq olunmasını mümkünsüz göstərir.

Özümü derk edəndən bu zamana kimi atamın mezarı üstə gedirem.Adi günlərdə daha çox darıxmağıma, daha ürekdən ağlamağıma baxmayaraq, məzarı üstə heç vaxt ağlamağı bacarmamışam.Ancaq məndən fərqli olaraq əksər insanlar məzar ziyarətində özlərini o insana daha yaxın hiss edirlər, hönkürərək ürəklərini boşaldmağı bacarırlar.Yeqin məzarı ölmüş insanın evi hesab edirler ki, bunun üçün də borc-xərc naminədə olsa məzarın üzərində böyük abidə ucaldmağı özlərinə vəzifə bilirlər.Bizim millətin pulları elə iki şey üçün xərclənir toylar və mərasimlər.Ancaq bu gedişlə əhalisi ilbəil artmaqda olan bakı şəhərində deyesen tıxaclardan sonra da məzarlıqlardan tərpənməyə yer olamayacaq.Nə deyim vallah